Ang aking MRT

I have been working in Makati for more than 1 year and a half. A quarter of that time was spent working and the remaining time is divided into sleeping, unwinding and COMMUTING.

I have been a commuter since I was a kid. I grew up in the arms of Jeepney drivers, De Padyak Drivers, Tricycle Drivers, Toda Drivers, LRT Drivers, FX Drivers and MRT Drivers (daming boys). From a long time of commuting, I can proudly say na substantial na ang experience ko.

My recent struggle is my journey from Buendia to Quezon Avenue via Metro Railway Transport on a rush-hour. This is not an easy task. I consider this a test of one’s character.

Procedure:

Pagbili pa lang ng ticket, mapupunterya na ang pasensya mo sa haba ng pila at dami ng tao.
Pagkatapos bumili ng ticket, pipila ka naman para makapasok sa Buendia Station.
Tapos, tulakan naman papasok ng tren.
Tulakan ulit palabas ng tren.
Pila na naman, palabas ng Quezon Avenue Station.
Pagbaba, pila ulit pasakay ng Fairview.

Hindi naman nakakasawa ang pagpila dahil nasasaliwan ito ng konting pagtulak.
If you get to have this everyday, for a month, you will get the hang of it. The MRT ride will just be a part of your everyday routine. Once you get the hang of the pagpila, the next hurdle would be your fellow MRT fan.

Sari-sari ang tao sa MRT. May mayaman, maarte, payak ang buhay, dukha, antukin, ma-pasma, madaldal, masungit at madami pang iba.

Ito ang aking mga unforgettable characters:
Dito ako nakakita sa personal ng Balahurang Manong. Hindi natatapos ang kanyang pangungusap ng walang mura/s (plural).

Halimbawa: Putangina ng gagong yun, kung alam ko lang na ganon ang lintik na hayop na yun…. Yung kasunod parang Bullshit or Bitch ata yun sa wikang Latin. Di ko na ma-gets.

Pinoy Idol – Naka-ipod, naka-hawak sa pole at kumakanta. Hindi ko makakalimutan ang pagkanta niya ng “I could not ask for more” ni Edwin McCain na lumalakas ang volume tuwing sasapit ang Chorus. In fairness, tama ang lyrics niya. Napakanta din ako, sa isip ko nga lang.

Nagpapatawa di naman kalbo. Sa sobrang sikip sa MRT napabulalas si nanay ng ganito habang ngumingisi. “Sige, lapit pa, pag-nagkapalit tayo ng mukha mamalasin ka” Walang natawa.

Call Sen-errrr Agent. Sa sobrang sikip ng MRT, hindi makalabas ang binibini. Naipit talaga siya at kitang-kita ko ang pagpiglas niya sabay pag-sigaw ng “LEMME’ OUT! LEMME OUT!”. Ang sarap hatawin ng face.

Leaning tower of Pisa. Minsan nasandalan ang ka-office mate ko, panay parinig niya ng “Ano ba ako sofa?”, “Tignan niyo nga baka tulog na yang nasa likod ko” at “Ang bigat, humawak naman sana”. Madami pa siyang sinabi pero, hindi umepekto kay nanay yung mga linya niya. Nakasandal yung Ale from Buendia hanggang Ortigas Station.

An old friend. Narinig ko lang ito.
Friend 1(Single): Nakatayo sa loob ng MRT.
Friend 2 (Married): Uy, Nimpha! How are you?
Friend 1: (surprised) Ito, nagtatrabaho pa rin sa Makati. Eh kaw?
Friend 2: Im good. Oh, you’re goin out on a date?
Friend 1: Hindi, pauwi na ako. How’s your baby?
Friend 2: Ayun, she’s crawling already. Ikaw, you should have a baby na!
Friend 1: Nye, wala pa ngang boyfriend eh.
Friend 2: Ahhhh. (polite smile)
(Awkward silence)
Friend 1: Sige, Ursula dito na ako.Bye
Friend 2: Bye.

Epal si friend 2!!!

Divisoria

Divisoria... magulo, maraming tao, maingay, siksikan, intsik, whole sale, baratan, murang bilihin, Paraiso ng mga kuripot.

Talaga nga namang mura ang bilihin sa Divisoria at marami pang pagpipilian.

Gaya ng mga sumusunod:kurtina, ponkan, babasaging baso na tig 20-pesos,mga pinggan na may drawing na winnie the pooh (aakalain mong si winnie monsod kasi hindi maganda ang pagkakadrawing), pusang ginto na kumakaway, hikaw, relo, shorts, pantalon, panty, bra, flashlight, kutsilyo, baril-barilan, lutu-lutuan... at iba pa

Kaso, sa Divisoria... NO PAIN, NO GAIN. (Lalo na pag buwan ng Disyembre, aakalain mong may People Power na naman sa dami ng tao) Kung claustrophobic ka, wag ka ng mag ambisyon na pumuntang Divisoria kapag Pasko. Malamang, aatakihin ka.

Mga tips sa pagpunta sa Divisoria: Dumaan muna ng Binondo Church para sa iyong proteksyon.

1. Magsuot ng damit na simple at magaan sa katawan para hindi masyado mainitan (mas maganda ung pang work-out sa gym).

2. Ang mga burloloy na gold, white gold at silver ay iwan muna sa bahay (baka makakita ka ng pinoy version na Tarzan.Gagawin nilang bagging ang tenga mo).

3. Itago ang pera ng mabuti. (Pwede mo din itago sa bra, sa sapatos o kaya medyas).

4. Maghanda sa pambabarat (mas mainam kung magpapractice ka muna sa talipapa o kaya naman sa palengke na malapit sa inyo)

5. Kung hindi mo trip ang plastic na may stripes na red at white... magdala ng sariling sisidlan. (suggestions: paper bag,sako ng bigas at garbage bags para sa mga malaking bibilhin).

6. Kumain bago mag-shopping. (mahirap ng mahimatay dun... gagawin ka lang nilang doormat)

7.Huwag kang reklamador. Mainit at makipot ang bilihan dun... at hindi lang ikaw ang henyo na nakaisip na dapat makamura sa bilihin.

8. Kung gusto mo makahinga ng mabuti huwag sumigaw ng "STAMPEDE". Hindi ka sasantuhin ng mga tao dun. Higit sa lahat hindi ka maiintindihan ng mga Intsik. Magdala ka na lang oxygen tank.

9. Magdala ng tape recorder. Ulit-ulitin ang salitang excuse me... mauubos ang laway mo kakasabi niyan sa sobrang dami ng mamimili.

10. Huwag ka masyado mag inhale-exhale... Baka kung anong kumbinasyon ng hangin ang masipsip mo.Sa exhale naman, isipin mo din ang kapakanan ng mga tao sa paligid mo.

12. Magdala ng daga baka ito ay magdala naman sayo ng SWERTE!

HAPPY YEAR OF THE RAT!!